сотрапе́зник, -а
И.п. (кто? что?) | сотрапезник |
Р.п. (кого? чего?) | сотрапезника |
Д.п. (кому? чему?) | сотрапезнику |
В.п. (кого? что?) | сотрапезника |
Т.п. (кем? чем?) | сотрапезником |
П.п. (о ком? о чём?) | сотрапезнике |
СОТРАПЕЗНИК м. устар. Тот, кто с кем-л. разделяет трапезу.
(Толковый словарь Ефремовой)
(Толковый словарь Ефремовой)