скалды́рник, -а (сниж.)
И.п. (кто? что?) | скалдырник |
Р.п. (кого? чего?) | скалдырника |
Д.п. (кому? чему?) | скалдырнику |
В.п. (кого? что?) | скалдырника |
Т.п. (кем? чем?) | скалдырником |
П.п. (о ком? о чём?) | скалдырнике |
СКАЛДЫРНИК м. разг.-сниж. Скупой, жадный человек.
(Толковый словарь Ефремовой)
(Толковый словарь Ефремовой)