атама́нша, -и, тв. -ей
И.п. (кто? что?) | атаманша |
Р.п. (кого? чего?) | атаманши |
Д.п. (кому? чему?) | атаманше |
В.п. (кого? что?) | атаманшу |
Т.п. (кем? чем?) | атаманшей атаманшею |
П.п. (о ком? о чём?) | атаманше |
АТАМАНША ж. разг. 1) Женск. к сущ.: атаман (2). 2) Жена атамана.
(Толковый словарь Ефремовой)
(Толковый словарь Ефремовой)